آفتاب پشت سرتان را می سوزاند. دهان تان مثل کاغذِ سمباده خشک شده است. آخرین قطره آبِ همراه تان را دو روز قبل نوشیده اید. دقیقا در چنین لحظه ای برای یک لیتر آب حاضرید چقدر خرج کنید؟
بعد از رفع تشنگی، برای لیتر دوم و سوم حاضرید چقدر پرداخت کنید؟
احتمالا تمام پس اندازتان به اضافه حقوق بازنشستگی و ویلای تعطیلات تان را برای لیتر اول می دهید. هر لیتر اضافه ای از آب، برای شما مطلوبیت کمتری نسبت به قبلی دارد و از یک جایی به بعد هیچ مطلوبیتی نخواهد داشت. اقتصاددانان به این می گویند کاهش مطلوبیت نهایی.
این موضوع تقریبا در مورد تمام کالاها از جمله آب، لباس، کانال های تلویزیونی و بیشتر از همه در مورد پول صادق است. سوال این است که سالانه چقدر باید درآمد داشته باشید تا احساس کنید درآمدِ اضافه تر از آن، دیگر تاثیری بر حال خوبتان ندارد؟
اگر در فقر زندگی می کنید، پول نقشی بسیار اساسی دارد. مشکلات مالی بدبختی مطلق هستند. در صورت داشتن درآمدِ بیشتر از حد متوسط، تاثیر درآمد اضافه روی حس خوشبختی به صفر می رسد و حتی اگر درآمد میلیون دلاری داشته باشید، همان صفر می ماند.
در یک تحقیق مشهور، محققان میزان رضایت از زندگی برندگان لاتاری را بررسی کردند. فقط چند ماه پس از بُرد بزرگ شان، میلیونرهای جدید در هیچ زمینه خاصی احساس خوشبختی بیشتری در مقایسه با گذشته شان نداشتند.
در واقع به محض برآورده شدن نیازهای اولیه، افزایش تدریجی درآمد تاثیری بر میزان رضایت از زندگی نمی گذارد. پس چرا ما تا این اندازه تمایل به میلیونر شدن داریم؟ دلیل اصلی این است که ثروت یک امر نسبی است نه مطلق.
بیشتر بخوانید →
